حـرفـی نـمـانـده دوستـان و دشمـنان را           پُر کرده است از نام خود گوش جهان را

فـرمـود اگر بی دین شـدیـد آزاده بـاشید           بـا این سخـن دربـنـد کـرد آزادگــان را

یک جـو هم از ری زیر دنـدانش نرفته           هرکس به دین داخل کند سود و زیان را

در این میان تنها یکی در نقـش حر شد           تا دلـنـشـیـن تر کـرده بـاشـد داستان را

هرچند دیر اما خـدا را شـکـر فـهـمـیـد           در لـحـظـۀ آخـر جــواب امــتـحــان را

شـاید نـسـیـم چـادر زهـرا به او خـورد           شاید نـشـانـی داشت قـبـر بی نـشـان را

روزی یزیدی بود حر، حالا حسینی ست           یعنی نمی شد داشت هم این را هم آن را

دیـگـر نـمانده طاقـتـی در جـان اربـاب           با این که گرما برده بود از او توان را

فـرمـود اگر بی دین شـدیـد آزاده باشید           حـرفـی نـمـانـده دوستـان و دشمنـان را